اثر بتامتازون تزریقی در هفته های ۳۵ و ۳۶ بارداری در پیشگیری از سندرم زجر تنفسی نوزادان متولد شده : کارآزمایی بالینی تصادفی دوسویه کور

زمینه و هدف : سندرم زجر تنفسی نوزادان مهم ترین مشکل ریوی نوزادان است. هرچند مطالعات مختلفی اثربخشی کورتیکواستروئید در سنین حاملگی کمتر از 34 هفته را نشان داده اند؛ ولی تاثیر این مداخلات در بارداری های بالاتر از هفته 34، هنوز مورد بحث است. این مطالعه به منظور تعیین اثر بتامتازون تزریقی قبل از زایمان در پیشگیری از سندرم زجر تنفسی نوزادان متولد شده در هفته های 35 و 36 بارداری انجام شد. روش بررسی : این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور روی 200 زن در معرض خطر زایمان پره ترم با سن بارداری 35 تا 36 هفته مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی بعثت سنندج طی سال های 87-1386 انجام شد. 100 نفر از افراد به صورت تصادفی در گروه درمان با بتامتازون به مقدار 12 میلی گرم در 2 دوز داخل عضله به فاصله 24 ساعت و 100 نفر نیز به صورت تصادفی نرمال سالین به مقدار یک سی سی دریافت کردند. اطلاعات مورد نیاز شامل سن مادر، جنس و وزن نوزاد و ابتلا به سندرم زجر تنفسی و نیاز به بستری نوزادان جمع آوری گردید. از آزمون های کای اسکوئر، فیشر، تی مستقل و من ویتنی برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها : تفاوت معنی داری در سن مادر، وزن و جنس نوزادان در دو گروه مشاهده نشد. تعداد موارد سندرم زجر تنفسی در گروه مداخله 8 مورد (8درصد) و در گروه دارونما 20 مورد (20درصد) بود (p=0.01). نیاز به بستری در گروه مداخله و گروه دارونما به ترتیب 16 (16درصد) و 28 (28درصد) تعیین شد (p=0.04). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که تزریق بتامتازون به مقدار 12 میلی گرم در 2 دوز به فاصله 24 ساعت در هفته های 36-35 بارداری به طور معنی داری موارد سندرم زجر تنفسی در نوزادان را کاهش می دهد.